امروز طراحی وب سایت انجمن‌مون رو تموم کردم. چیز بدی نشد. مسلما اصلا حرفه‌ای نیست ولی در عین سادگی دلنشینه. تا حالا بعضی ها که دیدن تعریف کردن، خوب همینم خوبه که تو اولین تجربه‌مون شرمده نشدیم. واسش یه وبلاگم طراحی کردم. خوب من به بحث باشگاه‌های انجمن زیادی علاقمندم. باشگاه دو، باشگاه دوچرخه سواری، باشگاه فیلم و از همه مهمتر باشگاه غیر‌رسمی بال مرغ. این باشگاه من درآوردی جای خیلی خوبی شده که با چند تا از بچه‌های انجمن توی رستوران لوییز دانشگاه بشینیم دورهم و بگیم و بشنفیم و بخندیم و مثل همه ایرانی‌های دنیا اوضاع سیاسی ایران رو شخم بزنیم و البته حتما هم بال مرغ کباب شده با انواع سس‌ها رو بخوریم (من عاشق سس سیرعسلی هستم). اسم اینجایی باشگاه میشه وینگ کلاب که مخفف خیلی قشنگ دبلیوسی رو یدک می کشه. منم که نامه های هفتگی دعوت به کلاب رو به عنوان سخنگوی دبلیوسی امضا می کنم. این کیوان هم خیلی بامزه و باحاله. دیروز دوست اسراییلیش آلکس رو آورده بود. اولش بهش می گفت :((ببین اینا خیلی متعصبن، یه کم با حرفات فکرشون رو باز کن.)). با اینکه من بهش گفتم شوخی می‌کنه، پسره شروع کرد به صحبت کردن که: ((آره، خیلی از یهودی‌هایی که اومدن فلسطین واقعا نمی‌دونستن ممکنه مشکلی برای فلسطینی‌ها ایجاد کنند و اصلا تو اون موقع یهودی‌کشی اروپا تو شرایطی نبودن که به این مسایل فکر کنن)) و از این حرفا. خوب انگار یه عذاب وجدانی تو وجود بعضیاشون هست. پسر با معرفتی به نظر می‌اومد به هر حال. من دارم دنبال ایجاد چند تا باشگاه دیگه می گردم. خوبیش اینه که من و کیوان پای ثابت همه‌شون هستیم. علافا!!! راستی این محمدعلی هم خیلی باحاله.