دیشب رفتیم فیلم Take the Lead رو دیدیم. بعد از مدتها فیلم درست و حسابی ندیدن، با وجود عالی نبودنش بهم چسبید. بعد از Shall We Dance دومین فیلمی بود که درباره اهمیت رقص در زندگی میدیدم. صحنههای رقصش خودشون یه فیلم میارزیدن. زیبایی فیلم این بود که مبناش یه قصه واقعی بود و زیبا واقعیت فقر در جامعه سیاهان آمریکا رو نشون میداد. بازی Antonio Bandras قشنگ بود و بازی بقیه بجز بازی خیلی تصنعی این دختره که اسمشو نمیدونم خوب بود.