خوب این یکی دو هفته اوضاع بد نبود. بالاخره این خلاقیتی که یه مدتی بدجور خوابیده بود و حدود یکی دو ماه پیش چشماش رو نیمه باز کرده بود پاشد و تو رختخواب نشست. خودبخود کنارش هم پرکاری اومد و بازدهی. داستان منم شده داستان حسنی احمق که به مدرسه نمیرفت و ... حالا که باید واسه امتحان زبانم بخونم یهو ویار تحقیق کردم. بیخیالش بالاخره اونم یه گندی میزنم. هرچی هم می خواد بشه بذار بشه. اصلا هر چی قسمته (بهترین جمله خیال راحت کن).
حالا دیگه تنش های اولیه زمین رو هم دخالت دادم. روش جالبی شد. جالبه که باز هم تمایل به بازفعالیت گسل رو میشه به صورت بدون واحد و تا حدود زیادی مستقل از تنش های اولیه نمایش داد. تازه شم به مقدار دقیق این تنش ها نیاز نیست. نسبت بدون بعدشون کافیه. این همون چیزیه که کمک می کنه یه سری روش، با قابلیت اعمال به یه دامنه وسیع مسائل به دست آورد. و این دقیقا همون چیزیه که کریس از همون ابتدا می خواست انجام بده. و جالبه بدون اینکه بدونیم از کجا باید اینکار رو پیش ببریم شروع کردیم. اولش فقط یه صورت مسئله بود که با یه کار عددی وقتگیر میشد یه مطالعه متغیر مسخره ازش در بیاد. ولی حالا به مدد روشهای تحلیلی حل تنش داره یه کار قشنگ میشه. خوبیش اینه که تا حالاشم اکثر کارها تو این زمینه همون کارای شلوغ عددی بودن که آخرش هم هیچکی نفهمیده چی به چی شده. خوب منم آخرش باید برم سراغ یه کار عددی سنگین، ولی حالا با کلی ادعای پیش بینی نتایج میرم سراغش.
موفق باشی!