روزانهها
همهپیوندها
- وبلاگ انگلیسی من
- خواب سیاه - وبلاگ سابق من
- التهاب - نه پای رفتن ... نه تاب ماندگاری ...
- بنیاد فرهنگ ایران
- داریوش آشوری
- نوام چامسکی
- حسن سربخشیان
- عبدالکریم سروش
- مهرانگیز کار
- گابریل گارسیا مارکز
- رادیو 4 بی بی سی
- عباس معروفی
- CBC - Arts
- CBC - Opening Night
- صفحه عکس رویتر
- پاگرد - سارا محمدی
- Democracy Now
- صادق هدایت
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1385 12
- تیر 1385 16
- خرداد 1385 29
- اردیبهشت 1385 17
- فروردین 1385 15
- اسفند 1384 8
- بهمن 1384 9
- دی 1384 9
- آذر 1384 10
- آبان 1384 2
- مهر 1384 3
- شهریور 1384 12
- مرداد 1384 9
- تیر 1384 9
- خرداد 1384 24
- اردیبهشت 1384 8
- فروردین 1384 4
- اسفند 1383 10
- بهمن 1383 15
- دی 1383 13
- شهریور 1383 14
- مرداد 1383 13
- تیر 1383 8
- خرداد 1383 3
- اردیبهشت 1383 15
- فروردین 1383 13
- اسفند 1382 2
آمار : 243487 بازدید
Powered by Blogsky
ی
چهارشنبه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 01:00 ق.ظ
روحش شاد. دنیای امروز ما مصدقها رو کم داره
الان دوستت آن لاین شد . گلناز رو می گمو فکر کنم با شما قرار داشته باشه ! عجب! رسم روزگاره دیگه! سلام کردم و جواب نداد! سلام کردم جوابی نداد! سلام کردم جوابی نداد! عجیبه! کسی که طاقت دوری از صدای منو نداشت!( به حرف) چه زود جایگزین پیدا کرده! تبریک می گم آقا مهرداد! احسنت! آفرین! این خانواده ی مذهبی به بچه شان یاد ندادند جواب سلام بدهد؟
آیا پستی از این هم بیش می رود که مردی را که عاشقی را به پاس عشقش دزد بنامیم؟ خدارا ! خاندان بید آبادی چه چیز دارند که آب بینی شتری مریض به آن نیرزد؟ پس به چه چیزشان سرقت باید؟ امشب که خانه می آمدم مردی در مسیرم مرده بود! با پیرهنی پاره. تنی برهنه و سری از هم پکیده! می توانست من باشد یا تو یا محمود بید آبادی پدر گلناز بید آبادی باهمه ی ثروت و حشم و خدمش! و چه زود زمان محاسبه خواهد رسید و چه زود!
نتوانستم! ماه ها می گذرد و من که شقی بازجویم را! مسئول کمیته انظباطی را!و... بخشیدم . هر چه می کوشم توان بخشش خاندان بیدآبادی را ندارم! چه کردند اینها بامن؟ شده ام مصداق شعر شهریار: عشق و آزاده گی و حسن و جوانی و هنر!... عجبا هیچ نیرزید که بی مال و زرم! ... زنک( ببخشید عصبی ام) می گویم:« اتفاقا زیبا نیستم» نه تنها دزدم می خواند که بلند می گوید:« خاک بر سر گلناز» و چند بار تکرار می کند که زیبایی مهم است!
می گویم بگذارید دختر خود بگوید. می گویند انکارت می کند! اصلاْ تو را ندیده! پس روح پدر بزرگش را در خیابان می دیده و دست به دست و در آغوش هم قدم می زدند؟... ظالمان حتی جواب سلام هم نمی دهند! ... هدایایم را همان دم در دورانداخته است و به مادرش گفته اگر با او حرف بزنی جایت در این خانه نیست!!!!!.... چه خبر آقا مهرداد؟... تاوان چه چیز است این زخمی که تواش سرباز کردی؟... این خانواده در پس وجهه ی مذهبیشان کدام گنداب را پنهان می کنند؟ .... چگونه تلافی کنم مهرداد چگونه تلافی کنم اینهمه اهانت و افترا و پستی را؟
تا به حال جگرت سوخته و نتوانی فریاد بزنی؟ دلم می خواهد فریاد بزنم... دلم می خواهد محمود بید آبادی را ببینم و با دستان خودم شش گلوله در سینه ی پول پرستش خالی کنم... دلم می خواهد گلناز بید آبادی را ببینم و بگویم کجا کم گذاشتم که انکارم کردی؟... رفاقت کردم و نارفیقی تحویل دادی ... مردی کردم و نامردی کردی ... تقصیرمن چه بود که تو روی تخت افتاده بودی؟ آیا فلج نبودی؟ پس چه بی وجدان دختری که یک ماه خوراک من را اشک گردانده بودی؟ فلج بودی؟ پس چه بی فکر پدری که عشق راه رفتن دختر در برابر دیده گانش را یک ماه به رویاس سبزی دلار فروخت!!! مادرت منزل نبود؟ سرایدار که بود! آیا سرایدار من را ندید؟ محض رضای خدا.......... چه چیز از خانه تان کم شده بود؟؟؟؟ آیا هر بچه فقیری به خانه ی شما بیاید دزد است؟؟؟؟؟؟؟؟
آیا داوود مرادیانی که نیم عمرش را با تبعید و اخراج و کوفت و زهر مار گزرانده دزد است؟
گلناز بید آبادی ( دختر محمود بید آبادی- آی تی من ایران) ساکن فرمانیه - صاحب ویلای مجلل در شمال - شرکتی در عباس آباد - خانه ای در کانادا ... پدر تو روزی خواهد مرد. من نیز. مادرت نیز و سرایدارتان و تو و مهرداد و ریحانه و زینب.
والله قسم. بالله قسم. تالله قسم( سه قسم حتمی و جلاله) نمی گذرم تا حسابتان و تهمت هایتان را تلافی نکنم... بروید در دنیا خوش باشید ... اگر زورم برسد همینجا هم تلافی کنم می کنم اما بعید است بتوانم . پدر تو قدرت و نفوذ دارد. پدر و مادر تو به قیامت معتقد نیستند اگرچه ادای دین درمیاورند اما روزی خواخد رسید که می ایستم و مادرم زهرا را شاهد می گیرم تا خاندان تو بر تهمت هایشان اقامه ی مدرک و شاهد کنند
پدر و مادرت جگر مرا سوزاندند. آخرتشان را می سوزانم. لبخند بزن و خوش باش که در وصف شما سرودند: پاردمش دراز باد آن حیوان خوش علف... خواهد رسید روز حساب آقا مهرداد .... کاش سر این زخم باز نمی شد.... سینه ام می سوزه.... چقدر پستی؟ دروغ؟ ریا؟ آخه من کی بودم تو واسه اش نقش بازی کنی تا دوستت داشته باشم؟؟؟؟ آخه چرا؟؟؟ من که همینط.ری دوستت داشتم؟؟؟ آخه چرا؟؟؟؟ چرا باید همه ی پستی خانواده ات و ذاتت را سر من خالی کنی؟ هل جزاء الاحسان الا الاحسان؟؟؟؟ ادر قاموس پولدارها جواب محبت این است؟؟؟ تهمت دزدی؟ فحش؟ افترا؟
کاش کمی شرف داشتی گلناز و کمی جرات و نجابت تا به جای تا کردن چادرت و مخفیانه بی چادر راه رفتنت کمی فقط کمی از حق من هم دفاع می کردی و خودت می بودی همین... کاش زودتر مرگ هردوی ما برسد.... به خدا هر شب که ای سینه می سوزد می خواهم تا خدا مرگ خاندان بید آبادی و من را تسریع کند تا زودتر به روز حساب برسیم